Lembeh
|
Het is al de 4de keer dat we bij
Divers Lodge Lembeh (DLL) verblijven. Nergens zijn we zo
vaak teruggegaan als hier. Zou je toch bijna een duikverhaal van
een paar jaar terug erbij pakken en kopiëren……….. Lembeh zelf en de lodge is weer heerlijk
vertrouwd, een beetje thuiskomen. Maar het leuke van ergens
vaker komen is dat je ook verschillen gaat zien. Dat geldt dan
met name onder water. Vorige keren waren Teluk Kembahu 1, 2 en 3
onze favoriete duikstekken, barstens vol leven. Maar dit jaar
ligt de bodem vol groene algendrab en is er weinig te zien.
Andersom is het bij Kuda Laut en Jahir, waar het deze keer barst
van de critters. Deze keer zien we nauwelijks painted frogfish, niet 1 gewone octopus of ornate ghostpipefish. Maar wel ‘veel’ hairy frogfish (in verschillende kleuren, zowel met als zonder haar) en wunderpussen. Het stikt van de (verschillende soorten) waspfish, stingfish en demon stinger, veel mooie soorten platvis, zeepaarden en -paardjes en ook de ambon scorpionfish en flamboyant cuttlefish zien we veel vaker dan andere jaren. |
Sommige duikstekken lijken nooit te
veranderen. Nudi falls is als vanouds, een prachtige gekleurde
wand vol leven. Net als in 2008 vinden we er een duttende coral
catshark. Nieuw zijn de erg opdringerige shrimpfishes die in je
pak willen kruipen.
|
|
 |
||
| Dat blijkt op een nachtduik bij Batu Luang. Een ietwat onrustige duik op wrakje van een vissersboot. Alle netten en touwen zitten er nog op en zeker tijdens een nachtduik is het een beetje een onoverzichtelijke bende. Robin is al lang afgehaakt als Rokus en ik een aantal erg mooie slakken op de zijkant van het wrakje aan het bewonderen zijn. Ineens trekt er iemand aan m’n arm. Een Indonesische duiker doet een poging me mee te krijgen. Ik denk: ojee, een duikgids die z’n duikgast(en) kwijt is. Het ventje gaat weg, maar keert al snel weer terug. Dit keer weet íe me duidelijk te maken dat ik echt mee moet komen. Okay, ik heb die slakjes ondertussen ook wel gezien. Pas als ik met ‘m mee begin te zwemmen laat íe me los. |
Het is best een end zwemmen, ik draai me om en zie Rokus’
zaklamp nog als een klein lichtpuntje, ver achter me. Omkeren en
terug dus. Maar het ventje grijpt me weer vast en gebaart dat
het nog maar een klein stukje is. We zitten niet zo diep en ik
ben best nieuwsgierig geworden. Dus toch maar doorgezwommen. Bij
een hoopje stenen ligt een eenzame duiker te wachten. En voor
z’n neus een schattig klein harlekijngarnaaltje. Echt een
geweldig mooi beestje. De duikgids parkeert me en zwemt in
noodgang terug om Rokus te halen. Duikgids en duiker stijgen op
en Rokus en ik vervolgen onze duik. |
|
 |
||
|
Bovengekomen zie ik Flipper II, een andere boot van DLL liggen. Duikgids Ronald staat met een grote grijns aan dek. Ik had ‘m onder water echt niet herkend. De nachtduiken zijn leuk, maar worden wel overschaduwd door de grote hoeveelheid irritant krioelend klein spul. Echt erger dan ooit. We ontwikkelen een nieuwe hobby: het voeren van anemonen. Als je je lamp namelijk heel langzaam richting een anemoon beweegt volgen die irritante wormen etc. De anemoon heeft dan meteen voor een week te eten. Dus mochten er anemonen met obesitas gesignaleerd worden in Lembehstrait...... |
Op een enkele nachtduik stroomt het wat
meer, en heb je minder last van dat klein spul.
Jammer voor
de anemonen.
Meer foto’s van deze duikvakantie vind je
op onze website: Diverosa:
Lembeh 2010
|
|
 |
||
|
|
||
.