Halmahera (noord Molukken) 2014

 

 

Na een bewogen jaar is het tijd voor weer een echte duikvakantie. Drie weken weg, wat eerder een beetje vanzelfsprekend was geworden is nu weer een feestje. We hoeven niet lang na te denken waarheen: Weda (Halmahera) en Lembeh.

Op Weda zijn we eerder geweest, in november 2010. Maar Rob in ondertussen verhuisd naar een ander deel van de baai, na problemen met de buren, een Chinese mijnbouwer. En we zijn erg benieuwd naar z’n nieuwe stek. Lembeh blijft altijd trekken, alleen al vanwege het geweldige Divers Lodge Lembeh. Maar daarover later meer.

Deel 1: Weda, Halmahera (Noord Molukken)

Je moet even de tijd nemen er te komen. Maar de reis is minder lang dan vorige keer. We vliegen via Singapore en hebben een middag en nacht in Manado. Lekker om zo’n lange reis even te onderbreken. Bovendien zit het beste GadoGado restaurantje ter wereld  in Manado en alleen dat is al een reden voor een stopover. Na een heerlijk diner,  een goeie nachtrust en een uitgebreid ontbijt vertrekken we de volgende ochtend weer naar de luchthaven voor een vlucht van een uurtje naar Ternate. Daar staat al een taxi op ons te wachten om ons naar de haven te brengen, zo’n 20 minuten rijden van de luchthaven.

 

De overtocht vanuit Sofifi naar Halmahera is net als de vorige keer een hel. Een half uur met een speedboat, zwaar klappend op de hoge golven is geen pretje. Op gegeven moment maken we zo’n klap dat er 2 man door de boot stuiteren en een grote glazen asbak tegen de muur aan gruzelementen gaat. Ben blij dat de bagage die bovenop de boot ligt niet overboord geslagen is en gelukkig kunnen duiktassen wel tegen wat vocht. Maar mijn rug is minder bestand tegen dit gestuiter. Gelukkig hebben we 3 uur in een taxi om bij te komen. In tegenstelling tot vorige keer is vrijwel de hele route geasfalteerd en zijn de bruggen heel. Een relaxte transfer dus en eind van de middag komen we al aan in een paradijsje.

Rob’s nieuwe stek ligt geweldig, op een hellende landtong met uitzicht over de baai. Het restaurant / woonkamer ligt op de heuvel, de 6 bungalows staan een de baai. Wij krijgen de grote bungalow die wat apart van de rest staat. Het is een compleet huis: grote overdekte veranda met lekkere stoelen en een hangmat, een woonkamer met o.a. 2 cameratafels, ruime slaapkamer en een eveneens ruime badkamer. Zo’n groot vakantieverblijf hebben we nog nooit gehad.

Maar we komen natuurlijk niet voor een mooie bungalow. De volgende ochtend is het tijd voor een eerste duik. We zitten met 5 man op de boot en er zijn 2 gidsen. Wij duiken met Atu die we kennen uit Lembeh. De anderen duiken met Jhony, waarmee wij de vorige keer op Weda gedoken hebben. Allebei zeer ervaren gidsen dus.

De eerste duik maken we bij Luleo en het is een prima begin: pislauw (29 graden) water en een leuk rif waar veel te zien is. Misschien het leukste van al is wel de show die twee zeilvissen na de duik aan de oppervlakte geven.

Ook de tweede duik bij Tanjung Putus is erg leuk en gevarieerd: van een school grote humpheads, octopus en roggen tot mooie slakjes, crabjes en ghostpipefish.

De nachtduik is (zoals vaak) de topper van de dag. We duiken bij Airstrip en wanen ons op Lembeh. Naast heel veel soorten schelpen 3 verschillende soorten squid, 2 bobbitworms, pygmee pipehorse, elysia’s en veel kleine octopusjes. We zijn de enige die een nachtduik maken en snappen (weer) niet waarom. Tuurlijk roept het koude bier, maar dit is zo verschrikkelijk leuk. In het warme water is het prima uit te houden en net als bij DDL moet/mag de tank leeg. Vrijwel onbeperkt genieten dus.

De volgende dag hebben we twee duiken bij Gemaf. De eerste is een koraalduik met veel vis en een schildpad. De tweede is een erg leuke muckduik met onder andere hengelaarsvissen, zeepaardjes en een lief klein Pegasus seamoth.

Waarom gaan we eigenlijk nog naar Lembeh ;-)?

Na de twee ochtendduiken gaan we terug naar het resort voor een warme lunch. De middagduik slaan we over. Dan houden we liever siësta. Het is behoorlijk warm, voor ons te warm om in de zon te zitten. Maar op de veranda is het goed uit te houden, daar lijkt het altijd een beetje te waaien.

Op Halmahera is het 1 uur later dan op Lembeh en dat maakt de nachtduik een beetje laat. Pas tegen 19 uur begint het donker te worden. De duikstekken zijn niet ver varen, maar door de lange duiktijden zijn we meestal pas tegen 21.30 terug voor diner. De anderen dineren als wij vertrekken voor de nachtduik en liggen meestal al op 1 oor als wij eten.

Ook de tweede nachtduik maken we bij Airstip. We gaan vrijwel dezelfde plek te water als de eerste keer, maar maken een compleet andere duik. Wel weer grotendeels muck, maar we zien heel andere dingen.

 

Stargazers, 3 soorten eels, xenocrabjes, dragonets, bobtails squid en een jonge platvis vermomd als platworm. De fles van Rokus gaat weer leeg.

Tijdens ons verblijf maken we een paar duiken op stekken waar we bij ons eerste bezoek ook kwamen. Een ervan is Tidore, een buitenrif. Vorige keer doken we op een mooier, afwisselender stuk van Tidore. Maar ook nu is het zeer de moeite waard met 2 blacktips en heel veel vis, waaronder makreel en tonijn. Maar ook het kleine spul is weer aanwezig, waaronder verschillende soorten soft coral cowries en coral crab.

De tweede duik maken we weer bij Tanjung Putus en dit keer vinden we wel een paartje Halimeda ghostpipefish. Ook hier weer veel vis en ondiep een prachtige koraaltuin. Sommige stukken zijn ‘stoffig’ door de scholen mini glasvisjes.


De derde nachtduik is een duik bij Pasir Putih dat om de hoek van Weda resort ligt. Ondiep is er (zoals de naam doet vermoeden) wit zand, wat als snel overgaat in een koraalhelling/wandje. Rokus ligt nog op het zand te spelen met iets wat blijkbaar niet voor z’n camera wil blijven liggen. Dus zoals gewoonlijk peddel ik een stukje door, de helling af. Ineens valt m’n oog op iets kleins…. met blauwe ringen. Ik ga helemaal uit m’n stekker, een prachtig Blue ringed octopusje struint op z’n (haar?) gemak wat holletjes af. Ik begin te gillen wat niet werkt bij een behoorlijk dove Rokus. Gelukkig ziet ‘ie m’n gesein met m’n lamp wel en trekt ie een sprintje. Dat had niet gehoeven want het beestje is op z’n gemak en laat zich uitgebreid bewonderen en kieken. Al 15 jaar zijn we op zoek naar zo’n beestje en ineens, als je het niet verwacht, zit ie daar.

Ook de rest van de duik is leuk, o.a.  een jonge Steel pompano, sepia, squid, jagende murenes en weer een paartje Halimeda ghostpipefish.

Ik zal jullie niet vermoeien met een beschrijving van elke duik. Dus zal ik alleen wat uitschieters noemen:

Elmo’s reef. Net als Tidore een buitenrif, dus dat is een endje (uurtje) varen. Het is een prachtig ongerept rif met een ongelofelijke hoeveelheid en verscheidenheid aan vis.

 

Enorme scholen bannerfish. Dan weer een lang lint van Fusiliers dat voorbij trekt. Je vergeet bijna in het koraal te kijken. Wel doen om het Denise pygmeetje niet te missen.

De duik erna is ook weer bij Elmo’s maar is heel anders, veel minder vis maar wel een prachtige wand, begroeid met zacht koraal en zakpijpen in allerlei pasteltinten.  Genietend van dit moois doet een Midnight snapper een uitval naar Rokus’ kruis ?!?!  De rest van de vakantie geeft dat natuurlijk veel lol als we weer zo’n beest tegenkomen.

Een van m’n favorieten: Tanjung Uli. Ook hier weer grote scholen vis, maar ook heel veel klein spul zoals slakjes en garnaaltjes. Enorme tafelkoralen en giga seafans waarlangs makrelen en een Tonijnje aan het jagen zijn. Het zicht op een Leaffish wordt beperkt door een regen van glasvisjes. Een stek waar je je uren kunt vermaken.

Mangrove. De naam spreekt voor zich. We hebben er zowel overdag als ’s nachts gedoken. Een beetje spooky door de kleur van het water (beetje Reeuwijks grijsgroen) en het troebele zicht. Weer een totaal andere duikstek met voor Chelidonuras, een Lembeh seadragon en een Harlequinshrimp.

Deze vakantie is er een van kapotte spullen. Rokus’ gloednieuwe duikhorloge begeeft het de eerste duik. Ook een van de lampen geeft direct de geest, nu was dat al een oudje. Erger is het dat de vrijwel nieuwe Hollis het niet 1 duik behoorlijk doet.  Gaat niet aan, halverwege een duik uit of  flikkert de hele tijd. Als het nu een goedkoop prutslampje was geweest.

 Gelukkig laat onze impulsaankoop bij Van der Jagt, een goedkoop LED-lampje, ons niet in de steek. Maar elke dag sneuvelt er wel iets, meestal wel te overkomen.

Op dag 6 blijkt het flitsschoentje van het onderwaterhuis te zijn afgescheurd. Ai, da’s een serieus probleem. Gelukkig heeft Rob een soldeerbout en Rokus vlak voor vertrek een leesbril aangeschaft. We brengen de middag fröbelend en zwetend door, met pincet, tandenstokers en de geleende soldeerbout. Valt niet mee om 5 minuscule draadjes vast te zetten zonder dat ze elkaar raken, maar het lukt.

Ik weet nu waarom we altijd zoveel reservematerialen meenemen.... en toch nooit genoeg.

deel 2: Lembeh 2014

p.s. meer foto’s over deze vakantie vind je op: Halmahera 2014

 

terug naar reisverhalen

.