Halmahera (noord Molukken) 2014
Na een
bewogen jaar is het tijd voor weer een echte duikvakantie. Drie
weken weg, wat eerder een beetje vanzelfsprekend was geworden is
nu weer een feestje. We hoeven niet lang na te denken waarheen:
Weda (Halmahera) en Lembeh.
Op Weda
zijn we eerder geweest, in november 2010. Maar Rob in
ondertussen verhuisd naar een ander deel van de baai, na
problemen met de buren, een Chinese mijnbouwer. En we zijn erg
benieuwd naar z’n nieuwe stek. Lembeh blijft altijd trekken,
alleen al vanwege het geweldige Divers Lodge Lembeh. Maar
daarover later meer. Deel 1: Weda, Halmahera (Noord Molukken) Je moet even de tijd nemen er te komen. Maar de reis is minder lang dan vorige keer. We vliegen via Singapore en hebben een middag en nacht in Manado. Lekker om zo’n lange reis even te onderbreken. Bovendien zit het beste GadoGado restaurantje ter wereld in Manado en alleen dat is al een reden voor een stopover. Na een heerlijk diner, een goeie nachtrust en een uitgebreid ontbijt vertrekken we de volgende ochtend weer naar de luchthaven voor een vlucht van een uurtje naar Ternate. Daar staat al een taxi op ons te wachten om ons naar de haven te brengen, zo’n 20 minuten rijden van de luchthaven. |
De overtocht vanuit Sofifi naar
Halmahera is net als de vorige keer een hel. Een half uur met
een speedboat, zwaar klappend op de hoge golven is geen pretje.
Op gegeven moment maken we zo’n klap dat er 2 man door de boot
stuiteren en een grote glazen asbak tegen de muur aan
gruzelementen gaat. Ben blij dat de bagage die bovenop de boot
ligt niet overboord geslagen is en gelukkig kunnen duiktassen
wel tegen wat vocht. Maar mijn rug is minder bestand tegen dit
gestuiter. Gelukkig hebben we 3 uur in een taxi om bij te komen.
In tegenstelling tot vorige keer is vrijwel de hele route
geasfalteerd en zijn de bruggen heel. Een relaxte transfer dus
en eind van de middag komen we al aan in een paradijsje. Rob’s nieuwe stek ligt geweldig, op een hellende landtong met uitzicht over de baai. Het restaurant / woonkamer ligt op de heuvel, de 6 bungalows staan een de baai. Wij krijgen de grote bungalow die wat apart van de rest staat. Het is een compleet huis: grote overdekte veranda met lekkere stoelen en een hangmat, een woonkamer met o.a. 2 cameratafels, ruime slaapkamer en een eveneens ruime badkamer. Zo’n groot vakantieverblijf hebben we nog nooit gehad. |
|
Maar we komen natuurlijk niet voor een mooie bungalow. De volgende ochtend is het tijd voor een eerste duik. We zitten met 5 man op de boot en er zijn 2 gidsen. Wij duiken met Atu die we kennen uit Lembeh. De anderen duiken met Jhony, waarmee wij de vorige keer op Weda gedoken hebben. Allebei zeer ervaren gidsen dus. De eerste duik maken we bij Luleo en het is een prima begin: pislauw (29 graden) water en een leuk rif waar veel te zien is. Misschien het leukste van al is wel de show die twee zeilvissen na de duik aan de oppervlakte geven.Ook de tweede duik bij Tanjung Putus is erg leuk en gevarieerd: van een school grote humpheads, octopus en roggen tot mooie slakjes, crabjes en ghostpipefish. |
De
nachtduik is (zoals vaak) de topper van de dag. We duiken bij
Airstrip en wanen ons op Lembeh. Naast heel veel soorten
schelpen 3 verschillende soorten squid, 2 bobbitworms, pygmee
pipehorse, elysia’s en veel kleine octopusjes. We zijn de enige
die een nachtduik maken en snappen (weer) niet waarom. Tuurlijk
roept het koude bier, maar dit is zo verschrikkelijk leuk. In
het warme water is het prima uit te houden en net als bij DDL
moet/mag de tank leeg. Vrijwel onbeperkt genieten dus.
Waarom gaan
we eigenlijk nog naar Lembeh ;-)? |
|
Na de twee
ochtendduiken gaan we terug naar het resort voor een warme
lunch. De middagduik slaan we over. Dan houden we liever siësta.
Het is behoorlijk warm, voor ons te warm om in de zon te zitten.
Maar op de veranda is het goed uit te houden, daar lijkt het
altijd een beetje te waaien.
Ook de tweede nachtduik maken we bij Airstip. We gaan vrijwel dezelfde plek te water als de eerste keer, maar maken een compleet andere duik. Wel weer grotendeels muck, maar we zien heel andere dingen. |
Stargazers, 3 soorten eels, xenocrabjes, dragonets, bobtails squid en een jonge platvis vermomd als platworm. De fles van Rokus gaat weer leeg.
Tijdens ons
verblijf maken we een paar duiken op stekken waar we bij ons
eerste bezoek ook kwamen. Een ervan is Tidore, een buitenrif.
Vorige keer doken we op een mooier, afwisselender stuk van
Tidore. Maar ook nu is het zeer de moeite waard met 2 blacktips
en heel veel vis, waaronder makreel en tonijn. Maar ook het
kleine spul is weer aanwezig, waaronder verschillende soorten
soft coral cowries en coral crab. De tweede duik maken we weer bij Tanjung Putus en dit keer vinden we wel een paartje Halimeda ghostpipefish. Ook hier weer veel vis en ondiep een prachtige koraaltuin. Sommige stukken zijn ‘stoffig’ door de scholen mini glasvisjes. |
|
|
||
De derde
nachtduik is een duik bij Pasir Putih dat om de hoek van Weda
resort ligt. Ondiep is er (zoals de naam doet vermoeden) wit
zand, wat als snel overgaat in een koraalhelling/wandje. Rokus
ligt nog op het zand te spelen met iets wat blijkbaar niet voor
z’n camera wil blijven liggen. Dus zoals gewoonlijk peddel ik
een stukje door, de helling af. Ineens valt m’n oog op iets
kleins…. met blauwe ringen. Ik ga helemaal uit m’n stekker, een
prachtig Blue ringed octopusje struint op z’n (haar?) gemak wat
holletjes af. Ik begin te gillen wat niet werkt bij een
behoorlijk dove Rokus. Gelukkig ziet ‘ie m’n gesein met m’n lamp
wel en trekt ie een sprintje. Dat had niet gehoeven want het
beestje is op z’n gemak en laat zich uitgebreid bewonderen en
kieken. Al 15 jaar zijn we op zoek naar zo’n beestje en ineens,
als je het niet verwacht, zit ie daar.
Ik zal
jullie niet vermoeien met een beschrijving van elke duik. Dus
zal ik alleen wat uitschieters noemen: Elmo’s reef. Net als Tidore een buitenrif, dus dat is een endje (uurtje) varen. Het is een prachtig ongerept rif met een ongelofelijke hoeveelheid en verscheidenheid aan vis. |
Enorme scholen bannerfish. Dan weer een lang lint van Fusiliers dat voorbij trekt. Je vergeet bijna in het koraal te kijken. Wel doen om het Denise pygmeetje niet te missen. De duik erna is ook weer bij Elmo’s maar
is heel anders, veel minder vis maar wel een prachtige wand,
begroeid met zacht koraal en zakpijpen in allerlei pasteltinten.
Genietend van dit moois doet een Midnight snapper een
uitval naar Rokus’ kruis ?!?!
De rest van de vakantie geeft dat natuurlijk veel lol als
we weer zo’n beest tegenkomen. Een van m’n favorieten:
Tanjung Uli. Ook hier
weer grote scholen vis, maar ook heel veel klein spul zoals
slakjes en garnaaltjes. Enorme tafelkoralen en giga seafans
waarlangs makrelen en een Tonijnje aan het jagen zijn. Het zicht
op een Leaffish wordt beperkt door een regen van glasvisjes. Een
stek waar je je uren kunt vermaken. |
|
Deze vakantie is er een van kapotte spullen. Rokus’ gloednieuwe duikhorloge begeeft het de eerste duik. Ook een van de lampen geeft direct de geest, nu was dat al een oudje. Erger is het dat de vrijwel nieuwe Hollis het niet 1 duik behoorlijk doet. Gaat niet aan, halverwege een duik uit of flikkert de hele tijd. Als het nu een goedkoop prutslampje was geweest. |
Op dag 6 blijkt het flitsschoentje
van het onderwaterhuis te zijn afgescheurd. Ai, da’s een serieus
probleem. Gelukkig heeft Rob een soldeerbout en Rokus vlak voor
vertrek een leesbril aangeschaft. We brengen de middag fröbelend
en zwetend door, met pincet, tandenstokers en de geleende
soldeerbout. Valt niet mee om 5 minuscule draadjes vast te
zetten zonder dat ze elkaar raken, maar het lukt. Ik weet nu waarom we altijd zoveel reservematerialen meenemen.... en toch nooit genoeg. |
|
p.s. meer foto’s
over deze vakantie vind je op: Halmahera
2014
|
.